Ἵπταν κικλήσκω, Βάκχου τροφόν, εὐάδα κούρην,
μυστιπόλοις τελεταῖσιν ἀγαλλομένην Σάβου ἁγνοῦ
νυκτερίοις τε χοροῖσιν ἐριβρεμέταο Ἰάκχου.
Κλῦθί μου εὐχομένου, χθονία μήτηρ, βασίλεια,
εἴτε σύ γ’ ἐν Φρυγίηι Κατέχεις Ἴδης ὄρος ἁγνὸν
ἢ Τμῶλος τέρπει σε, καλὸν Λυδοῖσι θόασμα
ἔρχεο πρὸς τελετὰς ἱερῶι γήθουσα προσώπωι.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
Την Ίππαν καλώ την τροφόν του Βάκχου, την κόρην που τίμα τον Βάκχον, την
μεμυημένην, που ευφραίνεται με τις τελετουργίες του αγνού Σάβου κατά τους
νυκτερινούς χορούς του Ιάκχου, που προξενεί μεγάλον θόρυβον. Άκουσε την προσευχήν
μου, συ η γήινη μητέρα, η βασίλισσα, είτε κατέχεις (κατοικείς) εις την Φρυγίαν το ιερόν
όρος της Ίδης ή σε ευχαριστεί ο Τμώλος, που για τους Λυδούς είναι ωραίος τόπος για
χορό έλα εις τας τελετάς χαρούμενη με ιερόν πρόσωπον.