…ο χρόνος απόψε
πολύ βαρύς
σε κάθε μητέρας
ανάσα…

κι εσύ Αγγελούδι μου
σ’ εκείνη την πλαγιά
με τσακισμένα τα όνειρά σου
στο χώμα μισοσκορπισμένα…

Άσε με
Άγγελε μου
τη μυρωδιά της γης σου
ν’ ασπαστώ
και πες μου
πως δε θα πας μακριά…