Και σα λυσσομανά ο βοριάς στο νησί
Ξερνά το κύμα ό,τι φανταστείς
Τα άδεια παπούτσια φοβάμαι
Μαζεύω ξύλα κομμάτια σχοινιά
Του ψαρέματος σημαδούρες
Άδειες πολύχρωμα οξειδωμένες κονσέρβες
Το φτερό του γλάρου
Της κατσίκας το κέρατο
Κάθομαι μετά και τα συναρμολογώ
Φτιάχνω καράβια
Για να ταξιδεύουν τα όνειρα
Μόνο τα άδεια παπούτσια φοβάμαι...