Έφυγε η ζωή η περισσότερη

κι όπως λιγόστεψε

έπαψες να κρατάς το νήμα

την άλλη άκρη του συνεχίζω

να κρατώ εγώ, κι ανάμεσα

χρόνος πυκνός των φύλλων

σε κρύβει

διώχνω τη σκόνη

μα δεν υπάρχουν δέντρα

μια γραμμή μου έριξε ο θεός

βήμα να βρίσκω

με αυτήν χαράζω κύκλους

και τους ποτίζω αποσιωπητικά

νερό να πίνουν

πουλιά και σαύρες.