Ένα πουλί

ανάποδα πέταξε στο χρόνο

κι αυτός βύθισε στη κοιλιά του

το σουβλερό του δόντι

έπαψε να κρώζει

τα νύχια του κάρφωσε

στα σπλάχνα του αέρα

και έσκουξε

κραυγή ανθρώπινη

ένα κομμάτι ουρανού ξεκόλλησε

και μαζί του έπεσε στο χώμα

φίδι νερού έσυρε τη κοιλιά του

άπλωσε το μακρύ του χέρι

τους τράβηξε μακριά

δεν υπήρξε μάρτυρας

ούτε άλλο σημάδι.