Κατάρα θεών
να μην μπορείς να πεθάνεις
ενώ κοντεύουν οι φρουροί του Νέρωνα.
Με πανοπλίες αστραφτερές
και ματωμένα χέρια
θα περιφέρουν το κεφάλι σου
σε όλες τις πόλεις
μια Μέδουσα αξιοθρήνητη
της ύπαρξής σου.

Κατάρα θεών
να κόβεις τις φλέβες
και αίμα να μην κυλά
να πίνεις φαρμάκι
και σαν μέλι
να γλιστρά μες στα σπλάχνα σου
ενώ κοντεύουν οι φρουροί του Νέρωνα.
Γελώντας βάρβαρα
θα σε αρπάξουν απ’ τον σβέρκο
και η αθανασία σου θα γίνει
σκουπίδι του εφήμερου.

Κατάρα θεών
να μην μπορείς να πεθάνεις.
Μα αν προφτάσεις
δε θα βρουν εσένα
θα βρουν το πέπλο
που αποδύθηκες
κι αυτό ποιος νοιάζεται
αν το κάνουν κουρέλι
αν το κάνουν νήματα
στην αδυσώπητη πλέξη
του κόσμου.