Κάθε εποχή αλλάζω

Την κοίτη του ποταμού

Νυχθημερόν γυαλίζω βότσαλα

Κι ας με νικούν τα κύματα

Σπορείς αστεριών

Ξεδιψούν στην καρδιά μου.


Δεν έχω ακολουθήσει ούτε ένα δρόμο

Απ’ όσους χάραξε ο καιρός στο φύλλωμά μου

Κι είναι η σιωπή μου έτοιμη

Βορά πεταλούδας.


Φαντάζομαι δάση

Ξυπνώ με δάχτυλα ρητίνης

Παγίδες φωτός.



Κάθε εποχή αναδύομαι απ’ τη λάσπη

Μ’ ένα φθόγγο τραχύ

Για την αγάπη σου.