Στο γαλάζιο του
διαβάζουμε συλλαβιστά
κάθε τόσο
τους έρωτες
που μέσα τους
κολυμπήσαμε
στις αναβαθμίδες
του πράσινου
βόσκουν αμέριμνα
τα ονειροζώα μας

Στα σκούρα φαράγγια του
ψηλαφούμε τα κουφάρια
των λέξεων που πετάξαμε
από ψηλά
τότε που τις βαφτίσαμε
ευχές

Το σώμα μας είναι
ο μόνος χάρτης
σ’ ιλουστρασιόν χαρτί
όλες οι κλίμακες
του φόβου
χαραγμένες
στέκουν εκεί
φύλακες-σκυλιά
εκπαιδευμένα
να δαγκώνουν...