Η βρύση έσταζε παιδικά χρόνια
Κι η αιώρα με δόντια σπασμένα
Νανούριζε τα πιο κακόφημα όνειρα.

Συνομήλικοι με σκιρτήματα φωτιάς
Χαϊδεύαμε το στήθος των αναμνήσεων
Κι ερεθιζόμασταν
Αφήνοντας τον ήλιο να γιατρέψει
Τα μολυβένια γόνατα του ουρανού μας.