Κι όπως άραζε μόνος στο παγκάκι και κάπνιζε
κοίταζε τους περαστικούς
άλλοι για δω, άλλοι για κει
τόσο βιαστικοί, τόσο ρυθμισμένοι
τόσο
και πιο πολύ λυπότανε κάτι όμορφες
αυτές με τα υπέροχα χείλη και θεσπέσιους κώλους
κι ωστόσο τόσο νευρικές, τόσο αγχώδεις,
τόσο...