Στο δωμάτιο η σιωπή
ήταν τόσο εκκωφαντική
που έμοιαζε με κενό ζωής

Τρόμαξε όταν αισθάνθηκε
την καρδιά του να χτυπάει

Τ ο φωτιστικό απ’ το ταβάνι
έστελνε διαγώνια δέσμη φωτός

Διέσχιζε από πάνω
μέχρι κάτω εμπρός του
τον άμεσο ορίζοντα που έβλεπε
και τον άφηνε στη σκιά

Το πρόσωπό του ανφάς
απέναντι στον καθρέφτη μια μάσκα

Προσπάθησε να του προσαρτήσει
ενσυναίσθηση
να του προσδώσει ζωσα ταυτότητα

Υπάρχω
Αισθάνομαι
Είμαι
Γνωρίζω
Κρίνω
Απαιτώ
Προσδοκώ
Ελπίζω

Τι… ποιος…

Οποιοσδήποτε

Θα μπορούσε
να είναι οποιοσδήποτε άλλος
στη θέση του

* * * * * * * *

Ένα όνειρο τσακίστηκε
με κρότο σε γκρίζα βραδιά
ξερό κλαρί πατημένο – μπότα
στο αειφόρο δάσος των επιθυμιών μου