Σε δυο-τρεις μέρες όπου να `ναι
τ’ αγριολούλουδα το ξέρουν και κρυφογελάνε
έρχετ’ ο Απρίλης τη Γη για ν’ ανταμώσει
κι εκείνη τρέχει μόλις το `χει νιώσει
και πλημμυρίζει ολούθε φως και συγκινήσεις
κι ένα απ’ τον πατέρα της τον Ήλιο
ζητά να της χαρίσει
να την κοιτάζει πιο γλυκά τώρα
να της χαμογελά όλη την ώρα
για να μπορεί να στεφανώνεται λουλούδια
κι έτσι όπως έμαθε από παιδούλα
να ντύνεται τις άνθινες γιορτάσιμες της φορεσιάς
σ’ όλες πέρα ως πέρα τις πλάγιες

Κι εσύ όπου γυρίσεις κι όπου κρυφτείς
ό,τι κι αν λες κι ό,τι κι αν νιώθεις
να τη την Άνοιξη σού γνέφει
με το χαμόγελο της νιότης