Στους ενάλιους σταθμούς
οι αμφορείς στα σχήματά τους εναλλάσσονται
στο εκκοκκιστήριο της ιστορίας βαδίζουν
μεσοπέλαγα
με τ’ αφιερώματα που αναδύουν:
τον έκλυτο κύκλωπα
τις γοργόνες που φυλάνε
τους διάττοντες και ιστορούν
τα ήθη της μεγάλης βασίλισσας
το εγχώριο πάθος
και την πλήξη που έρχεται
ν’ απαλύνει τον πόνο
όταν ο ορίζοντας
ανεβαίνει, ανεβαίνει, χάνεται
κι οι θεατές απορούν.