|
Στίχοι: Γιάννης Καρατζόγλου
Μουσική: Αμελοποίητα
Τώρα, πριν ακόμα τα ποιήματα να γίνουνε ρουτίνα
θα σου μιλήσω τυλιγμένος πια ξένα σεντόνια
αντικρίζοντας ξένα ταβάνια τα χαράματα
θα σου μιλήσω τώρα όπως δε σου μίλησα ποτέ
μέσα απ’ τον ίδιο Αύγουστο – τον δικό μας.
Τα πλήθη ξεκινάν με τη «Σαπφώ» για τη Μυτιλήνη
τα κορίτσια ιδρώνουν θερινή ηδονή στην παραλία
φαντάροι με τη δίωρη γεμίζουν σπόρια το πλακόστρωτο
και οι ταβερνιάρηδες πνίγουν μυρωδιές την Πάνω Πόλη:
σήμερα αύριο θα φεύγαμε κι εμείς για παραθερισμό.
Αύγουστος κάτω από το μηδέν, τουρτουρίζω απ’ το κρύο
μεσοκαλόκαιρο παντού, χιονίζει μέσα μου.
(Βλέπω μπροστά μου να `ρχεται χειμώνας παγερός
χειμώνας άμουσος, ανέραστος, κατακλυσμιαία βροχερός
κι ανεπανόρθωτα μακριά το πρόσωπό σου.)
Ακόμα κι η πιο απλή λύση της συνέχειας του δέρματος
καλείται τραύμα. Αν είναι έτσι, τότε πες μου, πώς θα ονομάσεις
την αναπάντεχη λύση της παρουσίας σου από τη μέρα εκείνη;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 114 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|