Λυσσομανούσε απόψε ο βαρδάρης όλη νύχτα,
έσπρωχνε γλάστρες στα μπαλκόνια, έσπαγε τζάμια
έσειε τέντες, δέντρα κι αυτοκίνητα και φορτηγά
μόνες τους χτύπαγαν οι καμπάνες της Οσίας Ξένης
νωρίς για ύπνο έπεσα, κουκουλωμένος όνειρα
ώσπου με πυροβόλησε η αστραπή του ήλιου.

Πρωί κι η πόλη ένα σκουπίδι, κλαδιά κομμένα με μανία.
Αρματωμένος πάλεψε ο καιρός τη μνήμη σου να επαναφέρει:
σαν χτες το βράδυ γιόρταζες πριν δέκα χρόνια δολοφονικά.