Κάποιες φορές το δέρμα μεταβάλλεται σε μνήμη
η μνήμη μεταστρέφεται σε ποίηση
η θερμοκρασία του στίχου ανεβαίνει, ο στίχος λαχανιάζει
απλώνει τα λεκτικά πλοκάμια του στα σήματα της μνήμης
η ποίηση εκσπερματώνει με βογκητά στον κόλπο της μνήμης

Κι ύστερα περιπίπτουν σε μια γλυκιά νιρβάνα κι όλα μαζί
δέρμα και μνήμη και ποίηση και σπέρμα γίνονται ένα
μια σιωπή που επιστρέφει στην αρχή του χρόνου στο άλφα του καιρού...