Μισώ τους χειμώνες, έλεγε παλιά,
δεν το μπορώ το κρύο, τον ουρανό γεμάτο σύννεφα,
δεν αντέχω τους πάγους και τα χιόνια.
Αχ, να μην υπήρχανε χειμώνες στη ζωή μου…

Και μια στιγμή, στους ύστερους χρόνους
πιάνει τον εαυτό του να υπολογίζει, να μετράει
πόσους μόνον χειμώνες θα δεχότανε από τούδε
χωρίς καλοκαίρια ούτε φθινόπωρα ούτε ανοίξεις.

Έστω αποκλειστικά παγερούς χειμώνες…