Σε γνώρισα ως οικονομικός μετανάστης του Βορρά.
Ζήσαμε πέντε μύθους-χρόνια στην κεκαυμένη ζωνη της Αθήνας
στους δρόμους, τα δρομάκια, τις γωνιές κι όλες τις ρούγες
εσύ ένα σχολείο γεωγραφίας κι εγώ ένας μαθητής επιμελής
σε αμέτρητες πλατείες γειτονιές και μυστικά σοκάκια.

Όταν σιγά-σιγά θα σβήσει ο έρωτάς μας
και το νέο θα γίνει αντιληπτό στους ουράνιους θεούς
θά `ρθει ένας άγγελος και θα μαζέψει όλα τα μέρη που αγαπήσαμε
τα μέρη που μας έκρυψαν, τα μέρη που φωλιάσαμε
τις αγιογραφίες του Κόντογλου στον Αϊ-Νικόλα στα Πατήσια
τη Δραπετσώνα, Κοκκινιά Επίδαυρο Καμίνια
το στέκι του Κόλια, ταβέρνες της Φιλαδέλφειας, πλατείας Παπαδιαμάντη
εκείνο το ατέλειωτο πήγαινε-έλα στο κορδόνι της Αχαρνών
τα καλαμάκια των Αλβανών, τους Πολωνούς της γειτονιάς μας
τον κουρέα κυρ-Παναγιώτη, τον Σαρίφ τον επιπλά, τη Βέρα απ’ το Ελμπασάν

και θα μοιράσει τα μέρη μας αυτά σε νέους οικονομικούς μετανάστες.