Ο φλοίσβος των συννέφων

στ’ ακρογιάλι τ’ ουρανού είναι καταληπτός

μόνο από τους ποιητές.

Το θρόισμα των κυμάτων

στο υποβρύχιο δάσος του γιαλού, ομοίως.



Οι ποιητές

δεν βλέπουν μόνο το δάσος πίσω απ’ το δέντρο

βλέπουν ολάκερους γαλαξίες από δάση.



Ακόμη κι όταν αχνοφέγγει

το σκότος μιας καρδιάς

οι ποιητές φτιάχνουν τραγούδια

από κωφάλαλα υλικά

κι άλαλες καθημερινές στιγμές.