Με τα χρόνια πάλιωσε το σπίτι στο ζωγραφικό πίνακα.

Οι σοβάδες άρχισαν να ξεφλουδίζουν, να μαδάνε

οι τοίχοι τράβηξαν υγρασία και φουσκώσανε

ένα παντζούρι χάσκει ξεχαρβαλωμένο

ένα μισοπεσμένο κουρτινόξυλο

τέμνει διαγώνια το παράθυρο.

Τ’ αγριόχορτα σκεπάζουν τα σκαλιά της εισόδου.



Μόνο η κορνίζα παραμένει απαστράπτουσα και φανταχτερή.

Μόνο η κορνίζα δεν έχασε τ’ ανάγλυφα κεντίδια

και το χρυσοποίκιλτο χρώμα της.



Τ’ απατηλά περιτυλίγματα

τα φανταχτερά περιβλήματα

δεν εκλείπουν ποτέ από τη ζωή

πόσο δε μάλλον από την τέχνη.