Κατηφόρισαν για τα μνήματα όρθιες νύχτες άναψαν μνήμες
ανέπεμψαν δεήσεις πήραν συχώριο και ανηφόρισαν ένα
σύννεφο κάργες τώρα στο σπίτι αλλάζουν χαμόγελα αγκαλιές
και φιλιά τρώνε και πίνουν γλυκά και καφέδες πολλά και τα
νέα δικά τους και ξένα παίρνουν φωτιά τα χείλη καίγεται κι ο
πατέρας στο κάδρο κι απ’ τη στάχτη ανατέλλει ένα ολόκληρο
παράπονο.