Στην αγκαλιά μου κρατώ
ένα σκοτωμένο έρωτα
μέσα στα μάτια μου
γκρεμός που φυσάει
στα σπήλαια με γυρίζει
το ξεριζωμένο φυτό της φωνής μου
σαν φιλμ ο φονιάς καιγόταν στο φως
από σημάδι δεν κάτεχε
κι ούτε να κρύβει ήξερε
το μαχαίρι στη γλώσσα

Μέσα στην ψυχή μου
γδαρμένοι τοίχοι
στην αγκαλιά μου κρατώ
τη σκοτωμένη ανθρωπιά σας