Γλάρου φτερό
χτυπημένο από σκιά βροχής
ξαναμένο χείλι
έπεσες στ’ ανοιχτό μου πουκάμισο
σπινθήρας απ’ αστέρι
τα πλευρά μου πύρωσες
σαν του προβάτου
κι άνοιξε ο θώρακας στα δυο
γινωμένο φρούτο
Λουλούδια του πρωινού
υψώνοντας το γερμένο κεφάλι
εξέρχονται στους μπάγκους
οι κωπηλάτες αιχμάλωτοι
βγάζουν φωτιές τα χέρια τους
και φωταγωγημένος
αφήνω γεια στο λιμάνι