Μη ρωτάτε
πού βρίσκω το κουράγιο κι ανθίζω
Εγώ που λέτε είμαι από άλλο ανέκδοτο
Μοιάζω το δίδυμο αδερφό μου
που αιμορραγώντας ανέρχονταν μια μέρα
να φυτέψει στη γη τα μαχαίρια
μα μου τον φύτεψαν στο Γράμμο μια νύχτα
οι λόγχες του Τρούμαν

Σαν δε λέει να βιαστεί ο χειμώνας
τραβώ απ’ το μανίκι την άνοιξη
και φεύγω