Σε ασυνάρτητους ήχους εκθέτεις τη στέγη σου
σε ρεκλάμες πολύχρωμες σκαλώνοντας με βιάση
πυρπολείς τα φτερά σου
κι οι πυροσβέστες ανύπαρκτοι στο καρνέ σου
Αλλότριοι μύθοι
σ’ απογειώνουν χωρίς εγγυήσεις
προαγωγοί στα πόστα
κι εσύ μυρίζεις ξενύχτι και καμπάρι με σόδα
Τηλεκοντρόλ ρυθμίζουν την ένταση της φωνής σου
τον παλμό στην καρδιά σου
βηματοδότες ύποπτοι αυξομειώνουν απάνθρωπα
Καρά ριπές φυτεύουν στον εγκέφαλό σου
τη νέκρα της σελήνης φωτορυθμικά
Ηρεμιστικά
ευνουχίζουν την ντόπια σου φύση
κι ο σταθμός πουθενά στα εξαρτημένα ραντάρ σου
Κατευθυνόμενους ρόλους παίζεις ανήξερα
ανύποπτα προεκτείνεις ξένους βραχίονες
Θερμοκρασίες νάιλον ναρκοκαπνοί στο τζάκι
κι απλώνεις τα μέλη ευφρόσυνα
Σε τρέχουσες τιμές ανταλλάσσεις φιλότιμα
συσκευασμένα χαμόγελα άνθη κι αισθήματα
ακονίζεις τα χείλη σου σε ανοιγμένες κονσέρβες
Το παιδικό σου πρόσωπο το `θαψες στα άλμπουμ
στην κατανάλωση πούλησες τ’ ανθρώπινο φίλτρο σου
Σειρήνες κερδοσκόπες
σε άνευ όρων περιφορά καλούν ανελέητα
τα εναπομείναντα κύτταρα
Αυτό το εξπρές με σκοτώνει