Όλα ησυχάζουν εδώ
Πού και πού κανένας ψίθυρος
κι αυτός λιποτάκτης
Και μένω εκτεθειμένος
στου αγέρα την αδιακρισία
και στην πλημμύρα του ήλιου
Εδώ σε πνίγει το πράσινο
και δεν καταλαβαίνεις
πώς μπορεί ένας άνθρωπος
να πεθάνει εδώ
Όλα δείχνουν μακάρια
μακάριος γίνεσαι κι εσύ
δίχως να το θες
κι ας έρχεσαι από νύχτες μακρινές
κι από χαμένα μονοπάτια
Εδώ τουλάχιστον
ακούς και τους παλμούς της καρδιάς σου
βλέπεις και τις θύμησες
να σεργιανάνε στις αυλές σου