Και πώς να μη θυμάται
τα χνάρια μας
ετούτη η θάλασσα
Χαλίκι χαλίκι
μετρήσαμε το παράπονό της
στο φλόγινο στόμα μιας γυναίκας
που ποτέ δεν αγγίξαμε
Και τούτα τ’ αγέρια της
αλάφρωσαν τις καρδιές μας
στείρα σύγνεφα τα πεύκα της θλίψης μας