Κείτομαι σ’ ένα βαθύ πηγάδι
-υγρή ταφόπλακα.
Με τιμωρήσανε για την ελευθερία που διεκδίκησα
-δεν αντιστάθηκα.
Στην πυρά τη μάγισσα!

Ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο του ουρανού
αισθάνομαι να πλησιάζει η ώρα της κορύφωσης.
Ξέρω πως πλησιάζοντας με ο ήλιος, θα με πυρακτώσει.
Ως παράσιτο που είμαι,
νιώθω πως θα με κάψει, θα με λιώσει.

Η σάρκα μου μπροστά του μειδιάζει
δεν φοβάμαι την στιγμή της εξάλειψης
θα πονέσω άλλωστε,
μα θα μυρίζω ως την ύστατη στιγμή.

Οι σκιές αλλάξανε μορφή, υπόσταση
πλησιάζουν μειλίχια.

Τα μάγουλα μου φλογάτα λειώνουνε
τα μάτια μου τυφλωθήκανε
δεν μπορώ να συγκρατήσω τα υγρά των χειλιών μου
τα πόδια μου πυρποληθήκανε και καίγονται.

Η σκέψη μου φωτίστηκε.
Η ώρα είναι τρεις.