Ρήμαξα στις παρυφές
αυτού του άσκοπου κόσμου
Η ζωή μου μέσα στις αποθήκες

να περιμένω
να περιμένω

Ένα περιστέρι χρόνια τώρα
που ταξιδεύει να δώσει
το τελευταίο μήνυμα

Έξω η νύχτα θυμίζει
εσένα μακριά μου
θυμίζει όλα τα ασήμαντα
όλα τα πικρά

τις μέρες που πέρασαν
μέσα σε βαγόνια
τα πρωινά που κάποτε
ξεκινήσαμε
τα βαριά σύννεφα
που σκοτείνιασαν
τον ουρανό
για πάντα

Ω ζωή μου!
στην πλημμυρισμένη
Γη
Δεν έχεις ταξίδι
Δευ εχεις προορισμό
Μονάχα επιπλέεις