Αποφάσισε να μη ζητήσει πια συγχώρεση
Γύρω του κυμάτιζαν κόκκινα πανιά
Μα αυτός είχε ξοδέψει όλο το θυμό του

Τα σιδερένια νεύρα είχαν λυγίσει
Και τα φλογισμένα λόγια έσβησαν

Προχωρούσε υπνωτισμένος
Καθώς όλα κατέρρεαν

Δεν επέστρεψε ποτέ

Ασυγχώρητος μες στους αιώνες
Των μεγάλων προσδοκιών
Διέσχιζε την έρημο
Κουβαλώντας στον ώμο του
Ένα κουτί με θανάσιμα λάθη

Ήταν αυτός που είναι
Ακριβώς γιατί τα είχε διαπράξει