Όλες της νύχτας
οι παγωμένες ευχές,
και τα κρύα σώματα
των ορφανών δρόμων,
έρχονται το πρωί
να πεθάνουν στο παραθύρι μου.
Την ώρα που ζεσταίνω το κουράγιο
να σου πω «καλημέρα»,
από μέσα,
δακρύζουν τα τζάμια.