Στην ερωτική τους συνεύρεση,
μην με ρωτήσετε
να σας εξηγήσω
πως εγώ από το πουθενά
να παρευρεθώ έγινε.
Δεν το γνωρίζω .

Απλώς έκλεισα τα μάτια.
Εκείνος , παρορμητικός και καθάριος ,
γύμνωνε με τις χούφτες του
τους δρόμους από τα βότσαλα
καθώς προσπερνούσε .
Βουνίσιος!
Εκείνη, θελκτική και μυστηριώδης ,
αναποφάσιστη ήταν ωστόσο,
σαν να ήθελε να φύγει
και το μετάνιωνε .
Θαλασσινή!
Κατέλαβα μια σκιά πλάι τους .
Άκουγα τις κινήσεις τους,
τους σπασμούς των σπονδύλων τους
τη φυσική ροή των συνομιλιών τους ,
Εγώ
που ποτέ
δε θα ξεχάσω τα λόγια τους .