Ξύπνησα κι αυτό το πρωί
μ’ ένα τεράστιο κεφάλι.
Κοίταξα στον καθρέφτη
Κόκκινο από τη μια
Κυανό από την άλλη.

Το δυτικό μηνίγγι κύλαγε αίμα
λώρος άχρονος δια του χρόνου μου
διαθλάσεις εαυτού
θολά περιγράμματα μορφών
οικεία/ανοίκεια εγχαράγματα
καρέ μη ομιλούντος κινηματογράφου
η γραμμή ενός αέναα διαφυγόντος σεναρίου
-όλο μου διέφευγε! –
εξάρθρωνε την ακοή
έσφιγγε το κυανό μάτι.

-Ήμουνα μπλε! Ήμουνα μπλε!
έφτυνα σφαίρες αιμάτινες λέξεις
σε μια κάμαρα κόκκινος πόντος
κι η στάθμη πάνω απ’ το κεφάλι
-εγκεφαλικός πνιγμός –
μέχρι που αναποδογύρισα
και με εξαίσια αναβύθιση
– ερωτικός σπασμός-
καταδύθηκα αντίρροα
σε πολυεστιακό υδάτινο είδωλο
με αιχμές δόρατα ύψους
με δόντια σιωπές βάθους
με δάκρυα οξείδωση μετάλλου.

Ξύπνησα κι αυτό το πρωί
μ’ ένα τεράστιο κεφάλι.
Κοίταξα στον καθρέφτη
Κυανό από τη μια
Κόκκινο από την άλλη.

Και τραγούδησα.