Περιδινίζω το δέρμα
σε χορό ελλειπτικό
στροβιλισμός πυρήνα
σε κενό φως
δίχως αποδέκτη.

Στο έμπα των ματιών σου
χάνω το ρυθμό
ζαλίζομαι παραπατώντας κύ-
μα γίνομαι ρεύμα ραδιενεργό
-ηλεκτρική θάλασσα-
κι αν Πρωτέας στο βυθό μοιραία
δραπετεύοντας τα πουκάμισά σου αλλάζω
για να σου είμαι όμορφη
η πλάτη μου έχει πάρει το σχήμα του έρωτά σου

Είμαστε
στο χάσιμο του σφυγμού
στο θόρυβο πίσω από τη μελωδία
στα παράσιτα κάτω από τον ήχο
στο σφάλμα μετά την πρόσθεση
στο αχ! του σπασμού
στην αρχή πάντα – είμαστε-

Η έλξη μας άλμα σε γκρεμό
παράξενη καταστροφή
έσκασε η σαπουνόφουσκα
χωρίς αιτία επανάσταση
μα άξαφνα κατάλαβα
– στο α πάντοτε είμαστε –
κι έγινα τόσο χαρούμενη για αυτό