Κατάρτια περίτεχνα καμωμένα
από τα πανάρχαια χρόνια
δοκιμάζουν τη σιγουριά του τεχνίτη
μέσα στης θάλασσας την αντοχή.

Στις κορυφές των δέντρων
και στα ακρόμυτα των καταρτιών
ξεκουράζεται ο άνεμος
σαν αποκάμνει απ’ το ταξίδι στα πέλαγα.

Κουρασμένε πολεμιστή,
ακούμπα στο κατάρτι σου
να ξαποστάσεις.
Θυμήσου ωστόσο:
αν δεν τολμήσεις
σαν την αμυγδαλιά το χειμώνα
δε θα θερίσεις καρπό την άνοιξη.