Οὐρανόπαιδ’ ἁγνὴν καλέω Θέμιν εὐπατέρειαν,
Γαίης τὸ βλάστημα, νέην καλυκώπιδα κούρην,
ἣ πρώτη κατέδειξε βροτοῖς μαντήιον ἁγνὸν
Δελφικῶι ἐν κευθμῶνι θεμιστεύουσα θεοῖςι
Πυθίωι ἐν δαπέδωι, ὅθι Πύѳων ἐμβασίλευεν
ἣ καὶ Φοῖβον ἄνακτα θεμιστοσύνας ἐδίδαξε
πάντιμ', ἀγλαόμορφε, σεβάσμιε, νυκτιπόλευτε
πρώτη γὰρ τελετὰς ἁγίας θνητοῖς ἀνέφηνας,
βακχιακὰς ἀνὰ νύκτας ἐπευάζουσα ἄνακτα
ἐκ σέο γὰρ τιμαὶ μακάρων μυστήριά θ’ ἁγνά.
Ἀλλά, μάκαιρ', ἔλθοις κεχαρημένη εὔφρονι βουλῆι
εὐιέρους ἐπὶ μυστιπόλου τελετὰς σέο, κούρη.

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
Την κορην του Ουρανού την αγνήν προσκαλώ, την Θέμιν με τον καλόν πατέρα, το νέον
βλαστάρι της Γης την κόρην πού έχει πρόσωπον σαν άνθος,
που πρώτη έδειξε εις τους ανθρώπους το ιερόν μαντείον
εις τον κρυψώνα των Δελφών και απέδιδε το δίκαιον εις τους θεούς εις τον ναόν του
Απόλλωνος, ότε έβασίλευεν εις τους Δελφούς αυτή που και τον Φοίβον τον άνακτα
εδίδαξε τα δίκαια συ η έχουσα όλας τας τιμάς, με την λαμπράν μορφήν, η σεβαστή, που
περιπλανασαι κατά την νύκτα διότι πρώτη εσύ εφανέρωσες εις τους ανθρώπους τας
αγίας ιεροτελεστίας και επευφημούσες τον άνακτα κατά τας βακχικάς νύκτας διότι από
σένα προέρχονται αι τιμαί των θεών και τα άγια μυστήρια.
Αλλά, μακαρία, είθε να έλθεις χαρούμενη με ευφρόσυνον διάθεσιν
εις τας ιεράς μυστηριακάς τελετουργίας, που γίνονται για σε, ω κόρη.