Τίποτα δε σε συνδέει με τη φλόγα που έλαμπε μέσα σου.
Τα λευκά δειλινά δεν είναι πια.
Τα δάκρυα πάγωσαν στα μάγουλα των υπηκόων σου.
Σταλαγμίτες.
Παγωμένες οι πόλεις σου.
Θρύψαλα τα όνειρα στους παιδικούς ύπνους.
Άρρωστη ετοιμοθάνατη μήτρα η Χώρα.
Η ανθρωπότητα δεν νοιάζεται για τις εκλογές.
Παρά για τις λεπίδες της πείνας που σκίζουν αμείλικτα το δέρμα της.