Πρώτα οι βροχές
Σήμερα ήλιος
Το εγκεφαλικό
η πίεση
τ’ αρθριτικά
τα έπιπλά μας στην αυλή
μαζί με τα σκυλιά και τις γάτες.

Στη θάλασσα είμαστε και δεν είμαστε ακόμη
έχουμε να φυτέψουμε πεπόνια
κολοκύθια και καλαμπόκια.

Η Μαριγώ στην εξώπορτα
πλέκει
σεμέν με βελονάκι για την τηλεόραση.

–Θα τη σκεπάσω όπως τους θανάτους
σπιτίσια πράγματα, μη το γελάς.
Έλεγε.

Ρωτάνε οι γειτόνοι
πού είναι τα παιδιά.
"Παιδιά κλουβιά, φύγαν τα πουλιά
πού-πού είναι ο κρόταφος
στις καταιγίδες, κατά
πώς-πώς κοιτάζουν τη θάλασσα
τράμπα-τραμπαλίζονται, πέφτουν η τσακίζονται"
κι ούτε κλάματα ούτε πένθος.

Μαρί -Μαρί `γω για μια στιγμή τα είδα που πετούσαν.