Ι
Λέω τα πράγματα όπως είναι
ή ξέρουμε τα πάντα από πριν
ή τίποτε ποτέ μας δε θα ξέρουμε.

Το μόνο που μας επιτρέπεται
είναι να μάθουμε σωστά να μιλάμε.

ΙΙ
Όλη τη νύχτα ονειρεύομαι γυναίκες
κάποιες με κοροϊδεύουν απροκάλυπτα
άλλες, μου δίνουνε του κουνελιού το χτύπημα.
Δε με αφήνουν σε ησυχία.
Βρίσκονται αδιάκοπα σε πόλεμο μαζί μου.

Ξυπνώ σαν κεραυνόπληκτος.

Εξ ου και συμπεραίνεται οτ’ είμαι παλαβός
ή τουλάχιστον νεκρός από τον φόβο μου.

V
Οι νέοι
γράφουν ό,τι θέλουν
στο ύφος που τους φαίνεται καλύτερο.
Πάρα πολύ κύλησε αίμα κάτω απ’ τις γέφυρες
για να εμμένουμε στην πίστη -έτσι πιστεύω-
πως μία μόνον είναι η σωστή οδός:
Στην ποίηση τα πάντα επιτρέπονται.

VII
Είναι αρκετά σαφές
πως δεν υπάρχουν στη σελήνη κάτοικοι.

Πως οι καρέκλες είναι τραπέζια
πως οι πεταλούδες είναι άνθη σε αέναη κίνηση
πως η αλήθεια είν’ ένα λάθος συλλογικό.

Πως το πνεύμα πεθαίνει μαζί με το κορμί.

Είναι αρκετά σαφές
πως οι ρυτίδες δεν είναι ουλές.

ΧΙ
Από τα νέφη καταιγίδας του προγεύματος
στις βροντές της ώρας του γεύματος
κι από `κει στις αστραπές του δείπνου.

ΧΙΙΙ
Καθήκον του ποιητή
είναι να υπερνικήσει τη λευκή σελίδα
αμφιβάλλω αν αυτό είναι δυνατό.

XV
Για τελευταία φορά το ξαναλέω
οι προνύμφες είναι θεές
οι πεταλούδες είναι άνθη σε αέναη κίνηση.
Χαλασμένα δόντια
δόντια που θρύβουν.
Στην εποχή ανήκω του βωβού σινεμά.

Το γαμήσι είναι πράξη λογοτεχνική.

XVII
Αναλύοντας αποποιείσαι τον εαυτό σου
μόνο κυκλικά μπορεί κανείς να διαλογιστεί.
Βλέπει κανείς μόνον αυτό που επιθυμεί να δει
μια γέννηση δεν επιλύει τίποτε
αναγνωρίζω ότι τρέχουνε τα δάκρυά μου.
Μια γέννηση δεν επιλύει τίποτε
μόνον ο θάνατος λέει την αλήθεια
ακόμη και η ποίηση δεν πείθει.
Διδασκόμεθα ότι ο χώρος δεν υπάρχει.
Διδασκόμεθα ότι ο χρόνος δεν υπάρχει
όπως και να `χει όμως το πράγμα
το γήρας είναι τετελεσμένο γεγονός.

Ας λέει η επιστήμη ό,τι θέλει.

Μου φέρνει ύπνο η ανάγνωση των ποιημάτων μου
κι ωστόσο έχουνε γραφτεί με αίμα.


Μετάφραση: Αργύρης Χιόνης