Κυνήγα την ανατολή, ζαφειρένια μου
μην κυνηγάς τη δύση,
η δύση ζει για μια στιγμή
και βιάζεται να σβήσει.

Κεχριμπάρι και ζαφείρι
πες του χρόνου μη σε φθείρει

Του ήλιου μην ακολουθείς, ζαφειρένια μου
το μακρινό ταξίδι,
γιατί κι αυτός βυθίζεται
στης νύχτας το σκοτίδι.

Ασε τον ήλιο το φονιά, ζαφειρένια μου
να τρέχει μοναχός του
γιατί κι αυτός ειν’ όμορφος
μονάχα με το φως του.

Κεχριμπάρι και ζαφείρι
πες του χρόνου μη σε φθείρει