Το μέλλον γράφεται από τώρα
μα δεν μπορείς να το μετρήσεις.
Όσες κι αν κάνεις καταδύσεις
πάντα θα βρίσκεις ανηφόρα.
Το μέλλον είναι ο εαυτός μας
κι ο πόνος που έχει ο διπλανός μας.

Το μέλλον γράφεται μ’ αγώνες
γράφουν αφίσες ματωμένες.
Κι οι εποχές οι αγιασμένες
θυμίζουνε παλιές εικόνες.
Όταν τους βγάζανε τα μάτια
οι άπιστοι με τα γινάτια.

Άφαντο μέλλον μεθυσμένο από χρυσάφι και ατσάλι.
Το δάχτυλό μας στη σκανδάλη είν’ απ’ αγκύλωση δεμένο.
Είμαστε απ’ το όνειρο φτιαγμένοι μοιραίοι και μαστουρωμένοι.

Το μέλλον γράφεται στους τοίχους σ’ ερείπια και σε εργοστάσια.
Κρυφά χαρτιά στα οπλοστάσια κρύβουν τραγούδια δίχως ήχους.
Σ’ ένα διάδρομο θα σβήσεις χωρίς ποτέ να με ζητήσεις.

Το μέλλον γράφεται στους δρόμους
και στα δημόσια ουρητήρια
στους φόνους στα συλλαλητήρια
σε ό,τι βαραίνει ταχυδρόμους.
Το μέλλον θα γραφτεί από σένα
που θ’ αγαπάς χωρίς εμένα.