Τι θα γίνει όταν μείνει μονάχα σιωπή
και κανένας πια δε θα `χει κάτι για να πει.
Τι θα μείνει όταν γίνει σκοτεινό το φως
και ο πόνος άδειος, μόνος μέσα μας κρυφός.

Τι θα μείνει όταν σβήνει το καμίνι μας
ότι ανάψαμε θα σβήνει απ’ τη μνήμη μας.
Τι θα μείνει όταν σβήνει το καμίνι μας
ότι ανάψαμε θα σβήνει απ’ τη μνήμη μας.

Ο παράδεισος θα γίνει πάλι κόλαση
η αγάπη ένας ξένος κι η καρδιά μισή.
Ότι γέννησε το δάκρυ θα `ναι ποταμός
θα σκορπίσουνε αγέρας, στάχτη και καπνός.

Τι θα μείνει όταν σβήνει το καμίνι μας
ότι ανάψαμε θα σβήνει απ’ τη μνήμη μας.
Τι θα μείνει όταν σβήνει το καμίνι μας
ότι ανάψαμε θα σβήνει απ’ τη μνήμη μας.