Δεν έβαζες φαρμάκι στα δυο γλυκά σου χείλη,
δεν έβαζες φαρμάκι στα δυο γλυκά σου χείλη
με το στερνό φιλί σου να μ’ είχες φαρμακώσει;
Του χωρισμού τον πόνο αχ, να μην τον είχα νιώσει.

Ο πόνος ο μεγάλος που μ’ άφησες για πάντα,
ούτε με θανατώνειούτε να ζω μ’ αφήνει.
Δεν έβαζες φαρμάκι στα δυο γλυκά σου χείλη;

Αχ, αχ, θα πεθάνω αργά αργά
θα πεθάνω αργά αργά.

Δεν πίστευα ποτέ μου πως θα πονέσω τόσο,
δεν πίστευα ποτέ μου πως θα πονέσω τόσο
μα τώρα όμως νιώθω πως είσαι η ζωή μου,
το αίμα της καρδιάς μου και η αναπνοή μου.

Ο μαύρος χωρισμός σου με γέμισε ρυτίδες
σιγά σιγά θα σβήσω κάποιο θλιμμένο δείλι.
Δεν έβαζες φαρμάκι στα δυο γλυκά σου χείλη;

Ωχ, ωχ, θα πεθάνω αργά αργά
θα πεθάνω αργά αργά.