Η σκέψη μου μαχαίρι, πληγώνει τη ζωή
Με ρίχνει στο κρεβάτι, μα δε λέει να κοιμηθεί
Στ όνειρο του κόσμου γεννήθηκα γυμνή
Στα μέτρα μου δεν βρίσκω να ράψω προσευχή

Μόνο η Αγάπη μένει,
Στα χέρια της με παίρνει και γελά

Στα χέρια μου κρατάω τ’ αστέρια τ’ ουρανού
Μα ψάχνω στα σκοτάδια την άκρη του γκρεμού
Στ’ όνειρο του κόσμου πιστή πια περπατώ
Σκυφτή στο κάθε βήμα, μπερδεύω το Θεό

Μόνο η Αγαπημένη
στα χέρια της με παίρνει και γελα