Τη ζωή στύψε και πιές
βούτα και δυο φρυγανιές
Μη σου κάτσουν και βαρυά
Της ζωής μου τα στραβά
Τα περσινά, τα παιδικά
Τα ξερά και τα χλωρά
Όλα τα καίω στη φωτιά

Ψάξε και βρές αλλού κορίτσια με σφιχτές ποδιές
και άσε εμένα με τις δικές μου αναποδιές
Τις ανοιχτές μου τις πληγές
Μη μου ζητάς ν αλλάξω,
τώρα που βρήκα τα φτέρα και θα πετάξω

Μα δές όλες αυτές τις Λαμπρινές
Δεν είναι όλες φωτεινές

Κάτσε στο τρία να σου σερβίρω αυτά που φταίς
Σε πιάτα κρύα
Μη με κοιτάς με αγωνία
Θα στις κεράσω τις μπιχτές για τη Μαρία

Ρίξε στο χθές τα λάθη και τις ενοχές
μα μη με μπλέκεις εμένα με όλες αυτές
Εγώ είμαι σα τις Κυριακές
Στρώσε τραπέζι αν το θές