Να βουβαθούν τα σήμαντρα
καμπάνες μην χτυπήσουν
κι οι πιο καλοί τραγουδιστές
ω, μην ξανατραγουδήσουν.

Δε θέλω πια να βλέπω
άνθρωπο στο ντουνιά,
θα χτίσω μια καλύβα
μέσα στην ερημιά.

Ό,τι κι αν είχα το `χασα,
παιδιά, γυναίκα, πλούτη,
πόσο σκληρά χτυπήθηκα
ω, μέσ’ στην ζωή ετούτη.

Δε θέλω πια να βλέπω
άνθρωπο στο ντουνιά,
θα χτίσω μια καλύβα
μέσα στην ερημιά.

Δε θέλω πια τα όργανα,
πενιά να μην χαράξουν,
ας μείνουνε ελεύθερα,
τα μάτια μου να κλάψουν.

Δε θέλω πια να βλέπω
άνθρωπο στο ντουνιά,
θα χτίσω μια καλύβα
μέσα στην ερημιά.