Από μια σύμπτωση μικρή
είχα πιστέψει στην ζωή
ότι ξανάβρα τον μεγάλο
έρωτά μου.

Στα μάτια σου τα ντέρτικα
που ένιωσαν δειλά δειλά
να αγκαλιάζουν στοργικά
την πονεμένη μου καρδιά.

Όμως επλήγωσαν τα λόγια τα πικρά
και μια ρυτίδα την αγάπη την παλιά
και μ’ άφησες μονάχη μες στο πρωινό
με αγωνία να τραβώ τον δρόμο τον αμαρτωλό.

Από μια σύμπτωση μικρή
είχα πιστέψει στην αρχή
ότι δεν είναι αργά
για να ξαναγαπήσω.

Μα είναι σπίθα στην βροχή
ούτε μπορεί να κρατηθεί
πνιγήκαν οι ελπίδες μου
και μείναν οι ρυτίδες μου.

Όμως επλήγωσαν τα λόγια τα πικρά
και μια ρυτίδα την αγάπη την παλιά
κι μ’ άφησες μονάχη μες στο πρωινό
με αγωνία να τραβώ τον δρόμο τον αμαρτωλό.