Απαιτείς να χορεύω κι αν δε θέλω μπορείς
Κάποιον άλλο να βρεις κι εγώ να περισσεύω
Θεωρείς πως μπορείς να ελέγχεις τα πάντα
Με τραβάς με ιμάντα , να με πνίξεις ποθείς

Όμως εμένα η ψυχή μου είναι κόκκινη
Σαν τα βαμμένα τα σγουρά μου τα μαλλιά
Κι αργά ή γρήγορα πριν να με ξεζουμίσουνε
Κλείνω το μάτι και τους λέω "γεια χαρά"

Με προορίζεις θυσία στο δικό σου Θεό
Και πως δε σ’ αγαπώ και στο παίζω εξουσία
Να κρατάω με είδες νεροπίστολο χτες
Σ’ ένα δράμα διαρκές μ’ έβαλες με παγίδες