Πάλι χαράματα
και δεν κοιμάμαι, γιατί
πάλι μιλώ με τη βροχή
με τη σιωπή για σένα

Πάλι χαράματα
κι εσύ να είσαι αλλού
η μοναξιά σαν τη σκιά
με κυνηγά παντού

Συναντηθήκαμε
έτσι για λίγο
και πριν να ζήσουμε
είπες θα φύγω

Συναντηθήκαμε
και χωριστήκαμε, αλλά
δεν προλάβαμε να πούμε
σ’ αγαπώ

Πάλι χαράματα
και το ταβάνι κοιτώ
μες στον καπνό και απορώ
πόσο κενό μου άφησες

Πάλι χαράματα
κι η θύμησή σου πονά
σαν το γυαλί, και μια φωνή
λέει δε θα `ρθείς ξανά