Της καρδιάς μου τα κλειδιά
τα `χει άλλη τώρα πια,
αχ κι αν μετάνοιωσες πικρά
είναι πια πολύ αργά.

Όταν σ’ αγαπούσα εγώ
μ’ έκανες για να πονώ
αχ, σφαίρα είναι η ζωή
αχ, πόνεσε τώρα κι εσύ.

Στο `χα πει πολλές φορές
θα `ρθει η ώρα σου να κλαις
αχ, τώρα κάτι μη ζητάς,
αχ, εκεί που ήσουνα να πας.